دلالت ها و محورهای معنایی شتر در نهج البلاغه

حضور پررنگ شتر در زندگی گذشته اعراب موجب گستردگی حوزه ی معنایی این واژه در زبان عربی گردیده و غالب واژگان این حوزه معنایی در کتاب نهج البلاغه مورد استعمال قرار گرفته است. در این پژوهش با عنوان «دلالت ها و محورهای معنایی «شتر» در نهج البلاغه» سعی بر آن است تا به روش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر نظریه حوزه های معنایی، در سه فصل مجزا به بررسی نحوه¬ی استعمال واژه های حوزه معنایی شتر و متعلقات آن در این کتاب ارزشمند پرداخته شود و مفاهیمی که آن حضرت به کمک این واژگان ابداع کرده است، مشخص گردد. با بررسی های صورت گرفته در این جستار مشخص شد امام علی(ع) از حوزه ی معنایی این واژه که غالباً در قالب صور بلاغی است، برای تبیین مفاهیمی همچون اسلام و اهل بیت علیهم السلام، خلافت، عقاید، عبادات، اخلاق، آفرینش، فتنه و بنی امیه استفاده نموده است. بار معنایی این واژگان در بافت کلام مشخص شده و شامل مواردی همچون تشویق، مذمت، نکوهش و ... می-باشد.